เป็นกราฟที่ได้จากการเขียนระหว่าง pH ของสารละลายที่เปลี่ยนไปขณะไทเทรต กับปริมาตรของสารละลายมาตรฐาน จะได้กราฟที่มีรูปร่างเปลี่ยนแปลง ขึ้นอยู่กับความแรงของกรด และเบสที่เกี่ยวข้องในการทำไทเทรต ความเข้มข้นของกรดและเบส สภาวะที่เกิดเป็นบัฟเฟอร์ และการเกิดไฮโดรไลซีสของเกลือ จุดประสงค์ของการเขียนกราฟของการไทเทรต เพื่อศึกษาดูว่า การไทเทรตระหว่างกรด-เบสคู่นั้นจะทำได้หรือไม่ และยังใช้เป็นส่วนหนึ่งในการเลือกใช้อินดิเคเตอร์อีกด้วย ซึ่งกราฟของการไทเทรตนี้ แบ่งออกได้เป็น 3 ช่วง คือ
1.ก่อนถึงจุดสมมูล
2.ที่จุดสมมูล จำนวนโมลของกรดจะทำปฏิกิริยาพอดีกับเบส
3.หลังจุดสมมูล
1. การไทเทรตระหว่างกรดแก่กับเบสแก่
การไทเทรตกรดแก่ด้วยเบสแก่นั้น ทั้งกรดแก่และเบสแก่ต่างก็แตกตัวได้หมด ตัวอย่างเช่น การไทเทรตสารละลายกรดเกลือ (HCl) ด้วยสารละลายมาตรฐานเบส NaOH ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นคือ
HCl(aq) + NaOH(aq) H2O (l) + NaCl (aq)
จากปฏิกิริยาได้เกลือ NaCl (aq) ซึ่งมีสภาพเป็นกลางในตัวทำละลายที่เป็นน้ำ
รูปที่ เป็นกราฟของการไทเทรตระหว่าง 100 cm3 0.1 โมล/ลิตร HCl กับ สารละลาย 0.1 โมล/ลิตร NaOH ก่อนการไทเทรตสารละลายมีแต่กรด HCl เพียงอย่างเดียว และความเข้มข้นเท่ากับ 0.1 โมล/ลิตร ดังนั้น pH ของสารละลายที่จุดเริ่มต้นจะเท่ากับ 1.0 เมื่อเติมสารละลาย NaOH ลงในสารละลายกรดเกลือ จะทำให้ความเข้มข้นของ H+ ลดลงเรื่อยๆ ทำให้ pH เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อถึงจุดสมมูล และจุดนี้ pH ของสารละลายเท่ากับ 7
รูปที่ 4 กราฟของการไทเทรตระหว่าง 100 cm3 0.1 โมล/ลิตร HCl กับ สารละลาย 0.1 โมล/ลิตร NaOH
การไทเทรตระหว่างกรดแก่และเบสแก่ สารละลายผลิตภัณฑ์ที่ได้เป็นเกลือที่ไม่เกิดปฏิกิริยาไฮโดรไลซีส ดังนั้น การหาค่า pH ก็คำนวณจากปริมาณ H3O+ หรือ OH-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น